Czym jest Parkour?
Parkour to sztuka poruszania się w dowolnym terenie przy wykorzystaniu tylko własnego ciała. Wykorzystuje się tu umiejętności takie jak bieganie, skakanie, wspinanie a nawet czołganie, jeżeli tylko jest ono wymagane w danej sytuacji. Parkour można sobie wyobrazić jako bieg z punktu A do B pokonując wszelkie napotkane przeszkody jak najszybciej i najefektywniej, minimalizując wszelkie zbędne ruchy. Jako że ruchy każdego człowieka są inne, i zmieniają się wraz z otoczeniem lepiej jest interpretować Parkour jako sposób poruszania niż jako poszczególne ruchy. Jeżeli zamiarem jest dotarcie gdzieś poruszając się możliwie najefektywniej to można to uznać za Parkour.
Co nie należy do Parkour?
Parkour to nie akrobacje, triki, kaskaderka, brawura czy skoki z wysoka bez przyczyny. Nie są to też jakiekolwiek ruchy nie cechujące się efektywnością przy przemieszczaniu, i nie pasujące do definicji Parkour. Parkour nie może też być dowolnie naciągany do widzimisię każdego trenującego, ma on jasno zdefiniowany cel i tylko w takiej postaci może być nazywany Parkour'em. Do ruchów z wykorzystaniem akrobatyki i pokazowych sztuczek bardziej nadaje się później stworzone określenia takie jak freeruning, Freestyle Parkour czy też nawet Yamakasi, które tylko ze względu na aspekt sprawnościowy wydają się być podobne do Parkour.
Dla ludzi, u których ta definicja wzbudza sprzeczne emocje najlepiej nadają się słowa Davida Belle, twórcy PK:
"Zrozumcie, że ta sztuka została zapoczątkowana przez kilku żołnierzy w Wietnamie, by jak najskuteczniej uciekać lub móc się gdzieś przedostać i chciałbym żeby Parkour został utrzymany w takim znaczeniu. Trzeba sobie wyraźnie powiedzieć, co jest użyteczne a co nie w sytuacji awaryjnej. Jeżeli więc wykonujecie bezsensowne akrobacje na ulicy by tylko pokazać swoje umiejętności nie mówcie, że jest to Parkour."
Filozofia
Wielu ludzi przekłada zasady, które poznają w Parkour do życia codziennego, ucząc się radzić sobie z wszelkimi napotkanymi przeszkodami, niedogodnościami. Przez umiejętność stawiania czoła wyzwaniom mentalnym, tak nieodłącznym przy Parkour, łatwiej przychodzi radzić sobie z problemami życia codziennego. Stając naprzeciw przeszkód, jakie niesie za codzienność, Traceur (osoba uprawiająca PK) potrafi spojrzeć na nie jak na każde inne "mury", które nauczyli się pokonywać szybko, efektywnie, nie zbaczając ze ścieżki jaką sobie obrali. To również umiejętność dostrzeżenia innych możliwości niż te, które narzuciło nam społeczeństwo, czy to, czego nauczono nas od małego.
Historia powstania PK
W historii było wielu ludzi pracujących nad koncepcją sprawnego poruszania się człowieka, aczkolwiek biorąc pod uwagę sam Parkour, należy szczególnie wziąć pod uwagę Reymonda Belle, francuskiego żołnierza, później strażaka, biorącego udział w wojnie w Wietnamie. On i jego towarzysze pracowali nad podstawami efektywnych metod "ucieczki lub przedostania się gdzieś". Wiedza ta przekazana została jego synowi Davidowi Belle, który spędził większość swojego życia pracując nad rozwojem tych metod tworząc sztukę poruszania, czyli właśnie Parkour. Przy tworzeniu systemu towarzyszyli Davidowi inni ludzie, którzy podążyli swoimi drogami lub nie są aż tak dobrze znani (Sebastien Foucan, grupa Yamakasi, członkowie grup z którymi ćwiczył David - Speed air man, La releve itp).
Text zaczerpniety z:
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL
